Op zondag 22 maart werd bij VPRO Tegenlicht de documentaire “Het werken van morgen” uitgezonden. Een prachtige en gelukkig positieve blik op de toch wat onzekere toekomst op de arbeidsmarkt. Ik werd door de redactie benaderd en geïnterviewd over wat voor effect deze ontwikkelingen ook hebben op de werknemer en de “sollicitant” van morgen.
Ik was eens op een netwerkbijeenkomst. Aan het begin werd een “pitch-ronde” gedaan voor alle ruim 40 deelnemers. Leuk, want vaak zie je op netwerkbijeenkomsten veel gezichten maar weet je niet wie je wilt aanspreken. Nu wisten we gelijk welke personen voor ons interessant waren om bij de borrel even aan te schieten. En dat was dan gelijk ook het enige voordeel van de “pitch” ronde.
Er zat bij niemand emotie, kwetsbaarheid, humor, persoonlijkheid, authenticiteit of verbinding in. En daarom heb ik al jaren een lichte afkeer voor de traditionele opgelepelde elevator pitches. Zeker die pitches die je een in training in elkaar zet, uit je hoofd leert en te pas en te onpas gebruikt. Ik zet het accuut op een rennen als ik zo iemand tegenover me heb…….. run home!
Vandaag lunch ik weer eens lekker mijn co-workers op mijn sfeervolle flexplek Good Place 2 Work.
De gesprekken gaan overal en nergens over: van ondernemersdilemma’s, zakelijke uitdagingen, werk en privé balanceren en koken. Onlangs had ik een lekker zuurdesem brood gehaald bij C1000 waar ik eigenlijk liever geen boodschappen doe. Een co-worker vroeg me naar de reden en op dat moment kwam ik niet verder dan het gevoel dat ik het gewoon niet zo’n prettige winkel vind als de Albert Heijn of de Plus. Het gevoel dat de C1000 oproept is donker, druk, onoverzichtelijk en erg ongezellig. Toen we de lunchspullen (bij GP2W altijd van AH) opruimden viel me plotseling nog iets anders op……
Tessa Faber
Loopbaancoach en trainer, uitdagend en uitdragend: inspireert en blogt over de arbeidsmarkt, loopbaan, solliciteren, personal branding en over expres jezelf zijn.
