Oude wijn in nieuwe kruiken?

In mijn vorige blog schreef ik dat het solliciteren van nu anders is dan in de vorige eeuw.  En heel toevallig  (of niet) werd er die week in het programma Zembla een behoorlijk negatieve blik op de 50-plusser op de arbeidsmarkt geworpen.  Gelukkig werpt Mathijs Bouman in het FD ook een blik op de andere kant van het verhaal van de oudere werknemer: 50-plus is het nieuwe veertig.

Er zijn juist meer “oudere” werknemers op de arbeidsmarkt en dus logischerwijs ook meer sollicitanten met rijke ervaring en een levensverhaal! Bovendien zijn ze veel vitaler dan de uitgebluste vutter van de vorige eeuw, dus wat nou, “oudere” sollicitant? Weg met dat etiket en tijd voor een nieuw fruitig imago!!

Continue Reading..

In de vroege jaren vijftig, toen mijn vader zijn eerste baan vond, was de arbeidsmarkt vrij simpel.  Die bestond grotendeels uit blanke mannen die kostwinner waren en vooral hun handen uit hun mouwen staken en verder weinig andere motieven hadden dan dat.  Meestal liep je op nog jonge leeftijd een bedrijf binnen en bleef je daar tot je pensioen.  De concurrentie was niet groot, netwerken was lokaal (de bakker op de hoek, familieleden of de buurman) en een -handgeschreven- sollicitatiebrief kwam niet op een grote stapel, werd bovendien nog echt met aandacht gelezen en persoonlijk beantwoord.